هیچ کس ویرانیم را حس نکــرد /

وسعت تنهائیــم را حـس نکــرد /

در میان خنده هـــــای تلخ مــن /

گریه پنهـــانـــیم را حـــس نکرد /

در هجوم لحظه های بی کسی /

درد بی کس ماندنم راحس نکرد /

آن کـه باآغـــاز مــن مانوس بود /

لحظه پــایـانـیم را حـس نکرد